نوشته : محمد داود سیاووش
در حالیکه حملات راکتی پاکستان بر ولایت کنر ادامه دارد و حتا والی کنر از لبریز شدن صبر و حوصله افغانستان در این زمینه سخن میگوید و طالبان پاکستانی بر نورستان حمله نموده جنگ سختی در آن ولایت جریان دارد نشان ندادن واکنش
جدی دولت افغانستان در این رابطه سوال بر انگیز است.
روزیکه رسانه ها در تیتر اخبار گفتند دولت افغانستان در مقابل حملات پاکستان بر ولایت کنر عکس العمل نشان داد، پخش این خبر چون بمب در میان مردم انفجار کرد و همگان گوش به آواز شدند که بالاخره دولت افغانستان با چه ظرف کلامی در قالب اعلامیه، اعتراضیه، شکایت نامه و… آنرا محکوم و آمادگی به دفاع از کشور را مطابق احکام قانون اساسی نشان خواهد داد، اما متأسفانه در تفصیل خبر دریافتند که معاون سخنگوی ریاست جمهوری به شکلی از اشکال آن حملات را رد کرد و سخنگوی وزارت دفاع هم مشروط به امر سر قوماندان اعلی قوای مسلح به نحوی اعلام آمادگی به دفاع کرد.
جالب آنست در حالیکه جنرال کیانی بقول معروف گل خشک پاکستان را به دیوار چسپانیده مستقیماً ادعای حمله از افغانستان به پاکستان را به جان آلن در میان میگذارد و سفیر پاکستان به شورای امنیت سازمان ملل یک شکایت کذایی را سپرده میتواند، هیچ معلوم نیست زبان دولتمردان افغانستان به چه دلیل در برابر حملات پاکستان این چنین لال و الکن است که از منبر سر قوماندانی اعلی قوای مسلح ،از مقام وزارت دفاع کشور و از وزارت خارجه کشور مطابق احکام قانون و صلاحیت و مسوولیتی که مردم به آنان داده صدای اعتراض شان را در برابر حملات مستقیم پاکستان بلند کرده نمیتوانند.
مردم میخواهند بفهمند در حالیکه حوصله و صبر جنرال پنیتا در امریکا، فضل الله واحدی در کنر ، تمیم نورستانی در نورستان جنرال الن در کابل از حملات مستقیم پاکستان برکنر ،نورستان ،هوتل انتر کانتیننتال ، تفریحگاه قرغه ، بلند منزل چارراهی مکروریان ،شیرپور ،تعمیر پارلمان وده ها محل دیگر حتا تا داخل تعمیر وزارت دفاع بسر رسیده، چه رمزی وجود دارد که صدر اعظم جدید پاکستان در برابر رییس جمهور افغانستان به بهانه کذایی رجز میخواند ولی سرقوماندان اعلی قوای مسلح ما خاموش است و در لفافه آزار دهنده لفظی آنان را برادر و جلالتمآب خطاب کرده ،حتا از نامبردن مستقیم کشوریکه از آن به افغانستان حمله میشود تا حدزیاد ابا میورزد وحتا رسانه ها را به خویشتن داری در پخش خبر حملات موشکی توصیه میکند. سوالاتیکه مردم را آزار میدهد آنست که:
1- چرا اجساد پاکستانی هاییکه در حمله به افغانستان در میدان های جنگ کشته میشوند به شورای امنیت سازمان ملل نشان داده نمیشود و از این مسأله شکایت رسمی به شورای امنیت سپرده نمیشود؟
2- چرا با این همه تکنالوژی معلوماتی پیشرفته( که حتا مکالمات افراد عادی در جامعه افغانستان با آن شنیده میشود) جامعه جهانی نمیتواند قرارگاه ها، محلات و تربیتگاه های دهشت افگنان را در خاک پاکستان دیده و در نابودی آن اقدام کند؟
3- در حالیکه افغانستان معاهده ستراتیژیک با ایالات متحده امضا کرده و به خاک افغانستان حمله میشود، دلیل سکوت
امریکا در برابر این مسأله چیست؟
از نظر آگاهان سیاسی دولت افغانستان با این سیاست ضعیف کجدار و مریز کشور را طوری در باتلاق حوادث رها کرده که کشیدن آن پس از سال 2014 دشوار خواهد بود. در حال حاضر گماشتگان کشور های همسایه فضا را طوری در داخل کشور دراماتیزه کرده اند که مانند میکروب ایدز مقاومت داخلی را صفر ساخته اند. در جنوب وغرب کشور پول افغانی از چلند افتاده، در اطراف و اکناف کشور به عناوین گوناگون گروه های مسلح در حالت شکل گیری و ایجاد وحشت و بی امنیتی در مناطق میباشند که با این حال گریز قبل از وقت کشور هایی چون فرانسه و مورال ضعیف دولتمردان افغان با نبود یک ستراتیژی دفاعی مشخص صحنه را برای اشغال خاموش افغانستان توسط همسایه ها پس از 2014 کاملاً مهیا ساخته. مردم افغانستان از رییس جمهور کرزی می پرسند آیا افتخار شما در رابطه داشتند با پاکستان، ایران، هند، روسیه، امریکا،چین و کشور های عربی همینست که اگر بالای خاک افغانستان کدام کشور حمله کرد خاموش بنشینید. مردم میخواهند با در نظرداشت اعتمادی که به دولت صورت گرفته دولتمردان مردانه وار از تمامیت ارضی استقلال ملی و حاکمیت ملی در برابر حملات مستقیم خارجی دفاع نمایند، مردم میخواهند این سیاست مرموز کنار گذاشته شود و متکی بر معاهده ستراتیژیک با امریکا، ایالات متحده در دفع و ترد حملات توپخانه یی و حملات نفوذی خرابکار پاکستان به خاک افغانستان با دولت افغانستان کمک کند. در حالیکه دولت افغانستان به گفته مسوولان سرحدی سلاح های دور بردی که اهداف دشمن را نابود کند به دسترس ندارد هر گاه نیروهای بین المللی در برابر این مسأله بی تفاوت بمانند در فردا شاید جلوگیری از آن نا ممکن باشد.جون پاکستان اکنون قطار های ناتو را متوقف ساخته ، خواهان عذر خواهی ایالات متحده میباشد وجنرال کیانی به ملاقات همتای امریکایی خود به واشنگتن نمیرود و بر عکس درامه سر چپه ی تهدید و حمله از افغانستان به آنکشور را سر میدهد. در این حال هر گاه دولتمردان افغانستان باز هم سکوت کنند آتش خشم ملت دامن آنان را خواهد گرفت.
