در جدول مستطول! فرهنگ بد سیاسی افغانستان، تعامل بر آنست که: پس از هر شهادت ،حداقل یک هفته و حداکثر چهل روز ، در رسانه های تصویری، صوتی و چاپی آنقدر نام آن شهید جار زده میشود که گوش افلاک از سر و صدای آن کر می شود و اما پس از این هیاهو، یک دوره کار تعامل، تساهل، کرنش، سازش، معامله و مجامله آغاز گردیده ، عده یی از خون آن شهید صاحب نان و نام شده تا یکسال ظاهراً از احترام برخوردار میشوند و پس از یکسال با گردهمایی سالانه از عدم پیگیری پرونده قتل و کندی کار کمیسیون های مؤظف به بررسی عوامل این شهادت انتقاد کرده ،بلوف و لاف و گزاف می زنند و اما در فردای آن آرام و بی سر و صدا به وظایف شان در کرسی ها بر میگردند؛ و پس از آن هر سال یکروز این رنگ زردی و شکایتگری و دریوزه را تکرار کرده تا سال دگر به قول معروف (گویند حکایتی و در خواب روند.)
اما شهادت یما سیاووش بر این منوال و از این دست نیست و نخواهد بود. وارث حق العبدی اش یکماه پس از هشدار به حکومت در یافتن قاتل اش ،عامل، قاتل، مظنون و متهم را در یک دادگاه عادل بین المللی کش خواهد کرد و قاتل و عامل وسبب ومسبب شهادت آن مظلوم را به پای میز عدالت خواهد کشید.
ای زبر دست زیر دست آزار
گرم تا کی بماند این بازار
به چه کار آیدت جهانداری
مردنت بهٍ که مردم آزاری
نشريه ارمغان ملي 