روانشناسان میگویند سیاستمداران نمی توانند ماهرانه دروغ بگویند زیرا حالات و حرکات بدنشان آنها را افشا میکند.
هیچ آموزشی هم نمی تواند به سیاستمداران راه های غلبه کامل بر حرکات و حالات دست و صورت (Body language) در مواجهه با روزنامه نگاران را یاد دهد تا بتوانند حقایق را بطور کامل پنهان کنند.
گزیدن لب، بالا بردن ابرو یا شیوه راه رفتن انها روی فرش قرمز برای شرکت در یک مراسم رسمی میتواند آشکار کننده افکار و احساسات سیاستمداران باشد.
پژوهشگران در جریان برگزاری همایش علمی در بریتانیا چگونگی ارزیابی نشانه های رفتاری سیاستمداران برای درک احساسات درونی شان را توضیح دادند.
داکتر پیتر کولت، استاد پیشین دانشگاه آکسفورد در جشنواره انجمن علوم بریتانیا گفت:« هیچ کس نمیتواند از دید یک روانشناس فرار کند.»
روانشناسان زبان درونی سیاستمداران را با بازیکنان پوکر مقایسه میکنند حالات غیر عمدی ولی کمتر مشهود آنها در زمان بازی میتواند نشانگر آن باشد که چه ورق هایی در دست دارند.
این حالات میتواند یک ژست، شیوه اداء کردن کلمات و حرکات دهان ویا حرکات اعضای بدن آنها باشد.
داکتر کولت توضیح می دهد که هر سیاستمداری حالت مشخص منحصر به فردی دارد که از دید یک متخصص می تواند بیانگر استرس(فشار روانی) در حین سخنرانی یا کنفرانس خبری باشد.
لبخند
تونی بلیر هرگاه در موقعیتی قرار میگیرد که دچار اضطراب میشود نا خود آگاهانه انگشت کوچک خود را تکان میدهد.
در یک جلسه تخصصی در انجمن علمی بریتانیا همچنین گفته شد که تونی بلیر وقتی احساس میکند مورد تهدید قرار میگیرد روی شکمش دست میکشد. حالتی که از زمان کودکی در او باقیمانده است.
از سوی دیگر روانشناسان میگویند جورج بوش در زمان اضطراب گونه اش را از داخل دهانش گاز میگیرد.
یک مورد مشهور برای دانشمندان در این زمینه رابطه بین تونی بلیر با گوردون براون بود که سرشار از «حالت دروغگویی» بود.
پروفیسور جفری بیتی از دانشگاه منچستر توضیح میدهد:« از یک سو براون تظاهر میکرد که از بلیر پشتیبانی میکند ولی اگر شما به لبخند او در هنگام بیان آن جملات دقت کنید احساسات درونی که در ورای این لبخند نهفته است را درک خواهید کرد. آن لبخند در واقع یک لبخند تمسخر آمیز بود.»
داکتر کولت اضافه می کند:«وقتی شما یک لبخند طبیعی را در نظر میگیرید، دهان حرکتی رو به بالا دارد و همه قسمت های آن حرکتی همنوا دارند ولی لبخند براون یک لبخند نمایشی بود.»
پرورش اندام کار
داکتر کولت همچنین توضیح میدهد که شیوۀ برقراری ارتباط بین سیاستمداران نیز با نگاه کردن آنها به یکدیگر قابل تشخیص است.
وقتی کسی در حال سخنرانی است و سیاستمدار دیگر در ان جلسه به جایی در دور دست خیره شده است، در واقع سیاستمدار نشان میدهد که سخنان آن فرد آنقدر اهمیت ندارد که شایان توجه باشد.
روانشناسان همچنین خاطر نشان میکنند که سیاستمداران حرکات غیر عمدی برای اقناع کردن مخاطبان در باره موضوع مورد بحث دارند.
در برخی موارد سیاستمدار ممکنست نسبت به تأثیر این حالات خود آگاه باشند.
داکتر کولت برای نمونه، از بیل کلینتون نام می برد که وقتی میخواست احساسات خود را آشکار کند، لبش را میگزید.
کلینتون پانزده بار در طول دو دقیقه عذر خواهی خود از مردم امریکا برای رابطه اش با مونیکا لوینسکی در برابر تلویزیون لبش را گزید.
سایر موا رد ممکن است کمتر از پیش تدبیر شده باشد ولی در زمانی که سیاستمدار میخواهد صمیمانه یا قدرتمند جلوه کند، نمایان میشوند.
داکتر کولت میگوید جورج بوش مانند یک پرورش اندام کار راه میرود، دست هایش را از بدنش دور نگه میدارد به نظر می رسد او با اینکار میخواهد خودش را تنومند از آنچه واقعاً هست، جلوه دهد.
در حالیکه آقای بلیر وقتی میخواهد خودش را صمیمی نشان دهد با ژستی فروتنانه ابرو هایش را بالا میبرد.
روشن است که علیرغم تلاش آنها، سیاستمداران هرگز نمیتوانند کنترول کاملی بر روی علائم رفتاری خود داشته باشند.
روانشناسان میگویند وقتی یک سیاستمدار آشکارا دروغ میگوید، زبان بدنش اورا افشا میکند.
پروفیسور بیتی تأکید میکند:« شما میتوانید به سیاستمداران یاد بدهید که چطور لبخند بزنند ولی عملا لبخندی طبیعی نخواهد بود، این کار مشکلی است که بخش های مغز بر عهده دارند و شما نمیتوانید آنرا جعل کنید.»
انترنت
نوت: اینها که نمونه هایی از حرکات رهبران جهان میباشد اما اگر این روانشناسان از افغانستان میبودند و از حرکات بزرگان کشور چنین تحقیق ها انجام میدادند خدا بهتر میداند که به چه سرنوشتی دچار میشدند.
نشريه ارمغان ملي 